داروی متفورمین بخاطر علاج قند خون بالای شاگرد از بیماری دیابت جنس دوم خواه دیابت شیرین استفاده می شود. درون این سنخ دیابت، انسلوینی که لوزالمعده تولید می کند، توانایی رساندن قند به سلول های بدن برای عملکرد برقرار و مناسب را ندارد. وقتی قند خون بسیار زیاد است، مصرف معتمد متفورمین همراه با نوعیآنتی بیوتیک موسوم به سولفونیل اوره خواه با انسولین بوسیله کاهش آن کمک می نرم و باعث می شود تا غذایی که مصرف می شود، در سلو ل ها به درستی تحول به انرژی شود. در ادامه بیشتر با این دارو و نحوه صحیح کاربرد آن آشنا می شوید. حتما بخوانید:۷ غذای کارگر بخاطر کاهش قند خون۱۰ میوه ای که بخاطر دیابتی ها موثر استقند خون نرمال؛ مجرای لنف راهنما، دستورالعمل ها و راه اندازه گیری آن
بسیاری از افراد می توانند با رعایت رژیم غذایی صحیح و ورزش، دیابت نوع دوم را کنترل کنند. بیماران مشغول به دیابت، فقط نباید به استفاده داروهای مختلف اکتفا کنند. لازم است، با پاسداری رژیم غذایی صحیح و ورزش، خود را در جاده سلامتی قرار دهند. با این حال در فدایی موارد استعمال از داروها نیز لازم است. بدین سبب در ادامه به بررسی متفورمین، یکی از پرکاربردترین داروهای کنترل قند خون می پردازیم. موارد مصرف متفورمین
همان نعوظ که گفته شد، برای کنترل دیابت باید علاوه به خشکی امدن کاربرد استوار از یکرژیم غذایی سالم انقیاد کرد و بازی را بی آرامی تو پروگرام روزانه صبر داد. اندازه کاربرد قرص باید با حجم غذا و میزان ورزش کردن فرد هماهنگ باشد. در صورت ایجاد دگرگونی داخل رژیم غذایی یا دستور کار ورزشی غصه لازم است تا سطح قند خون را پیمانه بگیرید و از متعادل بودن آن مطمئن شوید.
متفورمین بخاطر کسانی که مبتلا به دیابت نوع یک یا وابسته بوسیله انسولین هستند، مفید نخواهد بود، زیرا لوزالمعده آنها توانایی ترشح انسولین ندارد. سطح قند خون این دسته از بیماران با اماله انسولین کنترل می شود. متفورمین را باید فقط با تجویز پزشک فروش. این دارو در قالب های زیر ارائه می شود: ثابت قدم با دوز سازش شده (Modified-release dosage)؛ یعنی به محض مصرف، دارو روی بدن اثر نمی کند و بخاطر تأثیرگذاری بخشی زمان لازم است. قرص؛ محلول. نکاتی که قبل از مصرف متفورمین باید بوسیله آنها توجه کنید
بخاطر استعمال هر دارو و قرصی باید ابتدا مزایا و معایب آن را مطالعه کنید. تصمیم گیری بخاطر استفاده یک معتمد یا دارو از سوی شما و پزشک معالج تان انجام می شود. داخل استفاده قرص متفورمین غم باید نکات پایین تر را در دیدن بگیرید: درک ها
برای کاربرد متفورمین باید پزشک را درون جریان حساسیت به این دارو یا متین های دیگر بگذارید. علاوه پیاده شدن اینکه درباره حساسیت های دارویی خود با پزشک صحبت می کنید، باید بوسیله او درباره درک های غذایی، آلرژی به مواد نگهدارنده، شیمیایی و حیوانات هم تشریح بدهید. اگر داروهای بدون نسخه استفاده می کنید غم حتما دستورالعمل و بروشور همراه با آن را بخوانید. اطفال
مطالعات مختلف تا کنون، نشانی از مضرات مصرف متفورمین بخاطر افراد بین ۱۰ تا ۱۶ سال ارائه نکرده اند؛ با این حال، شواهد و تحقیقاتی برای مؤثر و ایمن بودن مصرف این متین برای کودکان هم وجود ندارد. یعنی باید در فتوا این دوا بخاطر کودکان و نوجوانان احتیاط به نفقه عدالت. افراد سالخورده
هر چند تحقیقاتی تمامیت درباره اثرات مصرف ثابت قدم متفورمین پهلو افراد مسن انجام نشده است، ولی ظاهرا مشکلات شاگرد از کهولت سن روی مصرف این دارو اثری ندارند. البته باید مداقه شود که کلیه افراد درون سنین بالا، حساس نم و ضعیف برنده از دیگران است و بوسیله همین خاطر باید با مداقه بیشتری داروهای مختلف از عموم متفورمین را استفاده کنند. کاربرد این محکم برای افراد با متجاوز از ۸۰ سال سنِ مشغول به مشکلات کلیوی، توصیه نمی شود. شیردهی
هیچگاه استفهام و پژوهشی درباره آثار منفی استفاده متفورمین بر بچه نسوان شیرده انجام نشده است. ولی به نعوظ کلی، بخاطر مصرف هر دارویی از جمله این مستحکم باید مزایا و معایب را بررسی کنید و نهایتا تصمیم بگیرید. عوارض متفورمین
مصرف هر دارویی با گمان ماجرا تعدادی عوارض جانبی همراه است. هر چند که امکان بروز تمام عوارض محتمل وجود ندارد اما درصورتی که چنین چیزهایی در خود مشاهده کردید، باید با پزشک صحبت کنید. عوارض رایج نم ناراحتی درون ناحیه شکم و معده؛ سرفه و گرفتگی صدا؛ اسهال؛ تنفس نوک تیز و سطحی؛ تب یا لرز؛ مرض عمومی؛ درد درون طرفین و پایین کمر؛ درد و فشردگی ماهیچه ها؛ درد و اشکال در بول کردن؛ رویا آلودگی. مالیات با مسری و رواج کمتر اضطراب؛ تاری دید؛ تپش سینه؛ شیره یا شهد زدن به سرد؛ اغما؛ گیجی؛ سردی و رنگ پریدگی پوست؛ افسردگی؛ سختی و تنگی نفس؛ سرگیجه؛ خیز و ضربان دل تند، تند و پرتپش؛ احساس گرما؛ سردرد؛ تکثیر اشتها؛ افزایش تعریق؛ حالت تهوع؛ عصبی شدن؛ کابوس؛ قرمز شدن صورت، گردن، بازوها و گاهی کشور فوقانی سینه؛ تشنج؛ لرزش؛ تنگی نفس؛ لکنت زبان؛ خستگی و ضعف غیرعادی؛ درد قفسه سینه. عوارض نادر تغییراتی داخل رفتار مثل زمان مستی؛ ناتوانی در تمرکز کردن؛ خواب آلودگی؛ فقدان یا کاهش قدرت و قوای بدن؛ بی قراری داخل طی خواب؛ خواب آلودگی غیرعادی.
بعضی از عوارض جانبی مصرف متفورمین بوسیله مرور زمان و با قاعده کردن بدن به روانی تداوی از بین خواهند رفت. البته پزشکان معمولا راهکارهایی برای مقابله با این مالیات مطرح می کنند. ولی اگر عوارض مافوق بخاطر مدت طولانی ادامه روبرو کنند یا برای شما آزاردهنده باشند، حتما باید آن ها را رفع کنید و برای مراقبت های قطعی تر به پزشک رجوع کنید. علائم رایج ترش کردن و اسیدی شدن معده؛ آروغ زدن؛ نفخ؛ تجمع گاز زیادی در روده و معده؛ احساس سیری؛ سوزش معده؛ هضم نشدن غذا؛ بی اشتهایی؛ عاطفه طعم آهن تو دهان؛ خروج گاز از بدن؛ معده درد؛ ناراحتی و درد داخل معده؛ استفراغ؛ کاهش پیمانه. علائم با مسری و عرف اندک غیرعادی شدن مدفوع؛ بدمزه و غیرعادی شدن طعم ها در دهان؛ دگرگونی در چشایی؛ دشواری تو حرکت کردن؛ تغییر فام ناخن انگشتان دست و پا؛ علائمی قرین آنفلونزا؛ درد مفاصل؛ احساس طعمی مانند آهن در دهان؛ آزردگی و قزل شدن پوست؛ آبریزش بینی؛ عطسه؛ کیپ شدن بینی؛ بیم و باد ماهیچه ها. تداخل دارویی متفورمین
چندی داروها با اندوه تداخل دارند و نباید به طور هم زمان مصرف شوند. ولی فداکار دیگر از داروها را می توان علی رغم داشتن تداخل با تحول داخل دوز مصرفی، هم زمان با حزن استعمال کرد. احتمال حیات تداخل دارویی میان موارد زیر با مستحکم متفورمین بود دارد. بنابراین، اگر یکی از این داروها را مصرف می کنید، حتما به پزشک تان اطلاع دهید. پزشک هم خواه در مصرف داروهایتان تبدیل خلق کردن می درنگ یا درمان با متفورمین را کنار خواهد گذاشت: استریزوئیک اسید (Acetrizoic Acid)؛ دیاتریزوات (Diatrizoate)؛ روغن اتیودایزد (Ethiodized Oil)؛ لوبنزامیک اسید (Iobenzamic Acid)؛ لوبیتریدول (Iobitridol)؛ ایوکارمیک اسید (Iocarmic Acid)؛ ایوستامیک اسید (Iocetamic Acid)؛ ایوداماید (Iodamide)؛ ایدوپاماید (Iodipamide)؛ ایدوزانول (Iodixanol)؛ ایدوهیپوریک اسید (Iodohippuric Acid)؛ لودوپیراکت (Iodopyracet)؛ ایدوزامیک اسید (Iodoxamic Acid)؛ ایگلیسیک اسید (Ioglicic Acid)؛ ایگلیکامیک اسید (Ioglycamic Acid)؛ ایهکسول (Iohexol)؛ ایومپرول (Iomeprol)؛ ایوپانوئیک اسید (Iopanoic Acid)؛ ایوپنتول (Iopentol)؛ ایوفندیلات (Iophendylate)؛ ایوپرومید (Iopromide)؛ ایپرونیک اسید (Iopronic Acid)؛ ایزوریک اسید (Ioseric Acid)؛ ایوسیمید (Iosimide)؛ ایوتاسول (Iotasul)؛ ایوتالامات (Iothalamate)؛ ایوترولان (Iotrolan)؛ ایوتروکسیک اسید (Iotroxic Acid)؛ ایوکاگلات (Ioxaglate)؛ ایوکسی تالامیک اسید (Ioxitalamic Acid)؛ ایپودات (Ipodate)؛ متریزامید (Metrizamide)؛ متریزوئیک اسید (Metrizoic Acid)؛ تیروپانوئات سدیم (Tyropanoate Sodium).
مصرف متفورمین با موارد مافوق غم توصیه نمی شود. درصورتی که مصرف متفورمین با یکی از محکم های زیر به طور غم زمان لازم باشد، پزشک تو دوز و بسامد کاربرد یکی از محکم ها یا هر دو تغییراتی ایجاد می نرم: آسپرین (Aspirin)؛ بالوفلوکسسین (Balofloxacin)؛ بسی فلوکسسین (Besifloxacin)؛ بوپروپیون (Bupropion)؛ سیپروفلوکسسین (Ciprofloxacin)؛ داسابوویر (Dasabuvir)؛ دافوتیلید (Dofetilide)؛ دولوتگراویر (Dolutegravir)؛ انوکساسین (Enoxacin)؛ فلوروکساسین (Fleroxacin)؛ فلوماکین (Flumequine)؛ گتیفلوکساسین (Gatifloxacin)؛ جمیفلوکساسین (Gemifloxacin)؛ ایورسول (Ioversol)؛ لانروئوتید (Lanreotide)؛ لووفلوکساسین (Levofloxacin)؛ لومفلوکساسین (Lomefloxacin)؛ موکسی فلوکساسین (Moxifloxacin)؛ نادی فلوکساسین (Nadifloxacin)؛ نورفلوکساسین (Norfloxacin)؛ اوکتروتید (Octreotide)؛ اوفلوکسسین (Ofloxacin)؛ اومبی تسویر(Ombitasvir)؛ پارتی اپرویر (Paritaprevir)؛ پازیروتوئید (Pasireotide)؛ پازوفلوکسسین (Pazufloxacin)؛ پفلوکسسین (Pefloxacin)؛ پیوگلیتازون (Pioglitazone)؛ پرولیفلوکسسین (Prulifloxacin)؛ ریتوناویر (Ritonavir)؛ روفلوکسسین (Rufloxacin)؛ سیتاگلیپتین (Sitagliptin)؛ اسپارفلوکسسین (Sparfloxacin)؛ تافنوکین (Tafenoquine)؛ تیوکتیک اسید (Thioctic Acid)؛ توسفلوکسسین (Tosufloxacin)؛ وندتانیب (Vandetanib).
کاربرد از سفت متفورمین، هم زمان با هر یک از داروهای زیر، امکان سانحه عوارض جانبی متنوع را افزایش می دهد. اما گاهی اوقات احتیاج است که دو دارو بوسیله طور هم زمان کاربرد شوند. درون چنین مواردی، پزشک درون معیار دوز یا تناوب مصرفی برای مصرف درون روز تغییراتی ابداع خواهد کرد. آسبوتولل (Acebutolol) آتنولل (Atenolol) بتاکسولل (Betaxolol) بیزوپرولل (Bisoprolol) بیترملون (Bitter Melon) کارتئولل (Carteolol) کارودیلول (Carvedilol) سلی پرولل (Celiprolol) اسمولل (Esmolol) فنوگریک (Fenugreek) فورازیلدون (Furazolidone) گلوکومانان (Glucomannan) گوارگام (Guar Gum) ایپرونیازید (Iproniazid) ایزوکاربوکسازید (Isocarboxazid) لبتالل (Labetalol) لووبونولل (Levobunolol) لینزولید (Linezolid) متلین بلو (Methylene Blue) متی پرونالل (Metipranolol) متی پرولل (Metoprolol) موکلوبومید (Moclobemide) نادولل (Nadolol) نبی ولل (Nebivolol) نیالامید (Nialamide) اوکس پرنولل (Oxprenolol) پاتیرومر (Patiromer) پن بوتلل (Penbutolol) فنل ترک (Phenelzine) پینودلل (Pindolol) پرکتولل (Practolol) پروکاربازین (Procarbazine) پروپرانولل (Propranolol) سیلیوم (Psyllium) رانولازین (Ranolazine) راساگیلین (Rasagiline) ریفامپین (Rifampin) سافینامید (Safinamide) سلگیلین (Selegiline) سوتالل (Sotalol) تیمولل (Timolol) ترنیل سیپرومین (Tranylcypromine) وراپامیل (Verapamil) تداخلات دارویی دیگر
بعضی از داروها را نباید هم زمان با مصرف غذا یا در حوالی زمانه غذا خوردن، استفاده کرد. علت این است که میان این داروها و بعضی از مواد غذایی، تداخل به حیات می آید. مصرف تنباکو و الکل هم با فدایی داروها تداخل ایجاد می نرم. مشکلات پزشکی اثرگذار پهلو متفورمین
وجود مشکلات پزشکی دیگر داخل بدن می تواند روی اثرگذاری متفورمین تغییراتی ایجاد کند. پس در قیافه وجود هر متد مشکل پزشکی دیگر قبل از مصرف این دارو با پزشک صحبت کنید. به ویژه: استعمال بیش از پیمانه الکل؛ اندک کاری تومور علو کلیوی؛ کم کاری غده هیپوفیز؛ سوءتغذیه؛ انقراض جسمانی؛ هر شرایط و مشکلی که منجر به کاهش فشار خون شود. افراد دچار این دشوار در هنگام کاربرد متفورمین بیشتر از سایرین تو معرض افت قند خون راحتی می گیرند؛ کم خونین (سطح پایین سلول های خونی)؛ سقوط ویتامین b12 (داخل رخساره ابتلا به این بغرنج باید داخل مصرف متفورمین دقت کنید، مربوط به امکان پذیر است وضعیت جسمی وخیم تر شود) ؛ نارسایی قلبی احتقانی موکد یا نوسانی؛ دی هیدراته شدن یاکم آبی بدن؛ حمله قلبی شدید؛ هیپوکسمیا(کاهش نمونه اکسیژن درون خون)؛ بیماری های کلیوی؛ بیماری های کبدی؛ سپتیسمی (مسمومیت خون)؛ خاربن (کمبود فشار خون، گردش خون ضعیف)، در این وضعیت، شاق نادری بوسیله شهرت اسیدوز لاکتیک (تولید متجاوز از حد اسید لاکتیک) امکان حادثه دارد؛ کتواسیدوز دیابتی؛ بیماری های کلیوی شدید؛ اسیدوز متابولیک(وجود اسید اضافی درون خون)؛ دیابت سنخ یک (بیماران مبتلا نباید متفورمین مصرف کنند)؛ تب؛ عفونت؛ جراحی؛ تروما؛ این وضعیت می تواند جهت مشکلات موقتی قند خون شود که پزشک با انسولین آنها را رفع خواهد کرد. ضابطه صحیح مصرف داروی متفورمین
به همراه متفورمین معمولا بروشور و دستورالعملی نمایش می شود که بهتر است قبل از کاربرد حتما آن را بخوانید و هر پرسشی دارید با پزشک مطرح کنید. برای اثرگذاری هر چه بیشتر دارو باید حتما از دستوری که پزشک بخاطر استفاده تجویز می کند، به دقت پیروی کنید. لازم است تا معلول دوا روی بدن خود را کنترل کنید. ورزش کردن و پیمانه گیری قند خون و ادرار هم در زمان مصرف دارو، کار کننده و لازم است.
قائم متفورمین را باید با خوردنی مصرف کنید تا عوارض جانبی آن در هفته های نخست درون معده و روده روشن نشود. این مستقر را با یک لیوان آب ببلعید. از معرفت کردن، جویدن و قطعه قطعه کردن آن خودداری کنید. متفورمین قرصی است که به مرور در بدن جذب می شود و بلافاصله بعد از کاربرد روی عمه ای اختصاص از بدن اثر نمی گذارد. بعد از جذب این قرص، بخشی از آن مسبوق گاز می شود. چنین چیزی طبیعی است و جای نگرانی نیست.
اگر به جای مستقر از استاندارد مایع و محلول متفورمین استفاده می کنید، باید از ملاقه و فنجان مدرج خواه سرنگ برای کمیت گیری دوز دوا دستیار بگیرید. قاشق عادی به نعوظ باریک بین دوز مصرفی را اندازه گیری نمی بطی ء. یادتان باشد، برندهای متنوع این دوا تو بازار وجود دارد و بهتر است فقط برندی را بخرید که پزشک تان معرفی کرده است.
داخل طی یک تا دو هفته بعد از مصرف، کنترل گلوکز در خون بهتر انجام خواهد شد، اما الحاق به کنترل و تعادل طولانی دو تا سه گانه هفته زمان می برد. هر پرسشی دراین باره دارید، با پزشک خویشتن مطرح کنید. قاعده صحیح مصرف حل متفورمین
ضابطه مصرف متفورمین برای مواردی که این دارو به شکل محلول استفاده می شود، به صورت زیر است: بزرگسالان درصورتی که فقط داروی متفورمین مصرف می شود، برای مطلع باید پنج میلی لیتر از محلول تو دو نصیب و قسمت درون روز مصرف یا ۸.۵ میلی لیتر از آن یک نصیب و قسمت درون روز و همراه با خوردنی خورده شود. شاید برای کنترل طولانی قند خون نیاز به افزایش دوز مصرفی باشد که در این صورت پزشک، تغییراتی درون این نمونه ابداع خواهد کرد. ولی به طور کلی، دوز مصرفی معمولا بیشتر از ۲۵.۵ میلی لیتر تو روز نخواهد شد. اگر متفورمین با سولفونیل اوره استعمال شود، پزشک درباره میزان استعمال هر کدام از این دوا دید خواهد داد. اگر متفورمین با انسولین مصرف شود تیمار تو آغاز دوز آن پنج میلی لیتر درون روز همراه با خوردنی خواهد وجود. داخل صورت نیاز، برای پیوستن به کنترل تمام قند خون، پزشک میزان دوا را اضافه خواهد داد اما این نما از ۲۵ میلی لیتر تو روز بیشتر نخواهد شد. نوجوانان نوجوانان ۱۰ تا ۱۶ ساله تو مقدمه کاربرد باید پنج میلی لیتر از این دارو را به مدت دو بار داخل روز با غذا استعمال کنند. برای این قسمت قسمت کردن سنی حزن افزایش دوا تا نهایتا ۲۰ میلی لیتر داخل روز برای چسبیدگی به کنترل طولانی قند خون تجویز می شود. برای کودکان والا دهات سال، تجویز دوز برای هر بیمار از سوی پزشک انجام می شود. روال مصرف قرص متفورمین
شیوه مصرف متفورمین برای مواردی که دارو در قالب قرص عادی است: بزرگسالان اگر متفورمین به تنهایی استفاده شود، دوز از ۵۰۰ میلی گرم مبدا خواهد شد. مصرف این نرخ باید در دو نوبت بامداد و شب همراه با وعده های غذایی باشد. درصورتی که به جای دو بار، یک وهله این قرص زده شود، دوز مصرفی به ۸۵۰ میلی گرم همراه با صبحانه خواهد رسید. ممکن است بخاطر رسیدن به کنترل کامل قند خون، پزشک میزان مصرف را به ۵۰۰ تا ۸۵۰ میلی گرم و دو تا سه گانه وعده داخل روز همراه با وعده های غذایی اضافه بدهد. درون هر حال، دوز مصرفی از ۲۵۵۰ میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. چنانچه متفورمین با سولفونیل اوره استفاده شود، پزشک درباره معیار استفاده هر کدام از این داروها نظر خواهد عدالت. اگر متفورمین با انسولین کاربرد شود، بیمار باید داخل آغاز و روزمره ۵۰۰ میلی گرم از این دارو را کاربرد بطی ء. در صورت احتیاج برای فرود امدن به کنترل کامل قند خون، پزشک هر هفته ۵۰۰ میلی گرم بوسیله این مقدار اضافه خواهد کرد. به نعوظ کلی، دوز مصرفی در این حالت از دوهزار و پانصد میلی گرم داخل روز بیشتر نخواهد شد. بخاطر کودکان ۱۰ تا ۱۶ ساله، در ابتدای مصرف، ۵۰۰ میلی گرم از این دارو بخاطر دو وهله استفاده داخل روز در دو جنین ناهار و شام تجویز می شود. امکان دارد بخاطر رسیدن بوسیله کنترل کامل قند خون، دوز مصرفی تکثیر معین کند اما این رقم از ۲۰۰۰ میلی گرم درون روز بیشتر نخواهد وجود. بخاطر کودکان مافوق روستا سال، دیپلم دوز بخاطر هر بیمار از سوی پزشک انجام می شود. عادت مصرف متفورمین برای درمان دیابت نوع دوم
شیوه مصرف برای مواردی که دارو بوسیله لباس قرص غذا مصرف می شود و سریعا پس ازآن از استعمال جذب نمی شود: بزرگسالان در شروع استفاده متفورمین (با نام تجاری فرتامت:Fortamet) به انزوا و بدون مصرف داروهای دیگر: بوسیله نرخ هزاره میلی گرم و یک مرحله در روز با شام مصرف می شود. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرفی را تا پیوستن به کنترل طولانی قند خون، افزایش می دهد. اما به طور کلی، دوز از ۲۵۰۰ میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. استعمال متفورمین(با اشتهار تجاری گلوکوفاژ: Glucophage):بوسیله تنهایی و بدون استفاده داروهای دیگر غم با دوز مصرفی ۵۰۰ میلی گرم در روز با شام فتوا می شود. شاید بعدا، پزشک میزان دوز مصرفی را افزایش دهد تا قند خون به نعوظ تمام کنترل شود. البته، بوسیله طور کلی دوز تجویزی از دوهزار میلی گرم در روز بیشتر نمی شود. کاربرد متفورمین (با شهرت تجاری گلومتاز: Glumetza): به تنهایی و بدون مصرف داروهای دیگر هم با دوز مصرفی ۵۰۰ میلی گرم درون روز با شام تجویز می شود. شاید بعدا، پزشک مقیاس دوز مصرفی را افزایش دهد تا قند خون بوسیله طور طولانی کنترل شود. البته، بوسیله طور طاسی دوز تجویزی از دوهزار میلی گرم در روز بیشتر نمی شود. اگر متفورمین همراه با داروهای ضددیابت مانند سولفونیل اوره مصرف شود: پزشک بوسیله دقت دوز هر دارو را فتوا خواهد کرد و باید از دستورات او انقیاد کنید. اگر متفورمین با انسولین استفاده شود: دوز تجویزی با ۵۰۰ میلی گرم در روز شروع می شود. پس ازآن تو صورت نیاز، پزشک دوز را هر هفته ۵۰۰ گرم اضافه خیس خواهد کرد تا کنترل طولانی قند خون میسر شود. در کل، دوز مصرفی از ۲۵۰۰ میلی گرم تو روز بیشتر نخواهد شد. کودکان
دوز مصرفی این دارو برای کودکان از لفظ پزشک معالج تعیین می شود. دوز و مقدار استفاده متفورمین
دوزی که برای مصرف این دارو تجویز می شود، برای هر ناخوش با دیگری متفاوت است. از دستورالعمل پزشک خواه بروشور برای استفاده انقیاد کنید. در ادامه، به دوز و مقدار متوسط دارو بخاطر استفاده پرداخته شده است. شاید پزشک با توجه به وضعیت تان، مقداری متفاوت را در رویت خمود باشد.
مقدار دارویی که مصرف می کنید، بوسیله تراکم و قدرت آن بستگی دارد. تعداد دفعات، فواصل و مدت استعمال دوا هم وابسته بوسیله مشکلی است که به خاطر آن، متفورمین استفاده می کنید. فراموش کردن استعمال دوا
اگر یادتان رفت دارو را استفاده کنید، بوسیله محض یادآوری حتما آن را مصرف کنید. اما اگر قرار است دو بار در طول روز دارو را استفاده کنید و زمانی نخوردن دارو را به یاد آوردید که دیگر باید اقبال بعد اینده را مصرف کنید، فقط دوز لازم برای شانس اینده را بخورید. از دو طبق کردن دوز دوا هم خودداری کنید. نکات لازم و موارد احتیاط برای استفاده متفورمین
پزشک معالج باید تو ملاقات های منظمی که با او دارید، روند بهبودتان را به ویژه در هفته های مقدمه بررسی کند. آزمایش بول و خون می توانند اثرات ناخواسته و نامطلوب این دارو را بر بدن نشان بدهند. حدس دارد میان این دارو و رنگی که برای عکس برداری با اشعه ایکس یا سی تی اسکن (CT scan) استفاده می شود، قدری تداخل بود داشته باشد و روی یکدیگر اثر بگذارند.
قبل از ادا تعدادی از آزمایش ها یا معاینات پزشکی باید مصرف متفورمین را راکد کنید تا نتیجه آزمایش هایتان تحت تأثیر قرار نگیرد. برای مثال، کاربرد این دوا می تواند جهت کاهش ادرار نسبت به مواقع معمولی شود. ۴۸ روزگار سپس از انجام آزمایش ها و معاینات، در صورتی که عملکرد کلیه ها به حالت معمولی بازگشته باشد، مشکلی برای از سرگرفتن کاربرد متفورمین وجود نخواهد داشت. اگر می خواهید آزمایش، جراحی یا معاینه ای پزشکی برای قسمتی دیگر از بدن اجرا بدهید، باید پزشک یا دندانپزشک از مصرف این دوا از لفظ شما مقدمه باشند.
حتما به نکاتی که تیم پزشکی درباره موضوعات زیر مطرح می کنند، نهایت توجه و دقت را به کار بگیرید: استفاده الکل می تواند میزان قند خون را به روش قابل هشیاری ای کاهش دهد. پس چنانچه قرار است متفورمین بی آرامی مصرف کنید حتما باید درباره استعمال از الکل با پزشکتان صحبتی داشته باشید. هنگام کاربرد از معتمد متفورمین خواه لباس های دیگر آن مثلا به صورت محلول، هرگز بدون کیاست و رخصت پزشک از داروهای دیگر کاربرد نکنید. به ویژه داروهایی که بدون نسخه تحویز می شوند مانند آسپرین خواه داروهای کنترل اشتها، آسم، سرماخوردگی، عطسه، تب یونجه یا مشکلاتی داخل سینوس ها. اعضای دیگر قوم هم باید از عوارض جانبی استفاده دارو شناسایی داشته باشند تا تو صورت نیاز، به فرد کمک و بوسیله او رسیدگی کنند. بیماران مبتلا به انواع دیابت اندوه باید درباره تغییرات دوز مصرف دارو بنا به تغییرات در سبک عمر گیرایی مثلا تغییر در رژیم و بازی با پزشک گفتگو کنند و نکاتی را آموزش ببینند. لازم است تا درباره ابستنی و نحو های پیش گیری از آن بی آرامی با پزشک صحبت شود در مدت درون این موارد، خطراتی بیماران مشغول به دیابت را تهدید می کنند. درون سیر تکاملی تیمار قدیم نسخه داروهای خویشتن و سوابق و مدارک پزشکی تان را بوسیله همراه داشته باشید. برای موقعیت های اورژانسی خود را آماده کنید و با در نظر داشتن نفاق های زمانی تو سفر، روزگار استعمال کود های غذایی و دوا را تنظیم کنید. بهتر است، جنین های غذایی را داخل سفر، نزدیک به زمانی تمایل کنید که تو خانه بودید. برای موقعیت های اورژانسی غم تدابیری در رویت داشته باشید. بهتر است، دستبند خصوصی بوسیله بیماران دیابتی که حاوی اطلاعات مربوط به شرایط تان است به مشت داشته باشید یا کارت بیماری دیابت و اطلاعات آن را تو جیب یا کیفتان صبر بدهید. در این اطلاعات باید درباره داروهایی که مصرف می کنید و مصیبت تان توضیحاتی عرضه کنید.
داخل بعضی شرایط خاص، مصرف زیاد از پیمانه متفورمین باعث وقوع اسیدوز لاکتیک می شود. علائم این مصیبت شدید هستند و کندرو تجلی مشخص می کنند. این علائم معمولا زمانی ظاهر می شوند که مشکلات صلح و صفا غیرمرتبط با متفورمین در بدن بوسیله وجود می آید. مثلا حملات قلبی یا نارسایی های کلیوی از عموم این مشکلات هستند.
از آماج های اسیدوز لاکتیک می توان به درد و ناراحتی در کشور شکم و معده، کاهش اشتها، اسهال، تنفس سطحی و سریع، احساس ناخوشی عمومی، درد شدید در ماهیچه ها خواه انقباض عضلانی، بی خوابی غیرعادی، خستگی یا انقراض رمز کرد. چنانچه مقصد های اسیدوز لاکتیک در شما بوسیله بود آمد، باید سریعا به مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
صرف متفورمین بوسیله خاص همراه با استعمال بعضی از انواع داروها می تواند جهت بروز هیپوگلیسمی (کاستی قند خون) شود. افت قند خون باید قبل از بیهوشی و از حال رفتن رفع شود. سقوط قند خون تو هر کس به شکلی نمود پیدا می نرم. بهتر است، علائم این افت را در خود بشناسید و از پزشک برای رفع آنها معاون و چاره بگیرید.
بالا رفتن قند خون(هایپرگلیسمی) هم زمانی رخساره می دهد که داروهای خود را به موقع نخورید یا اقبال کاربرد آن را تو روز مراعات نکنید. پرخوری، احترام گذاردن نکردن رژیم غذایی مناسب، تب و عفونت یا ورزش نکردن به اندازه پاینده و کافی باعث بروز این مشکل می شود. اضافه قند خون مشکلی جدی است و باید سریعا پیگیری شود. برای درمان هایپرگلیسومی باید علائم خود را بشناسید و درباره آنها با پزشک مصاحبت کنید. طریق حراست متفورمین
متفورمین را تو دمای اتاق و داخل ظرفی دربسته مراقبت کنید. این دارو نباید در معرض گرما، رطوبت، پرتو مستقیم خورشید یا داخل فریزر صبر بگیرد. متفورمین را دور از دسترس کودکان نگه دارید. درباره شیوه نگهداری قرصی که دیگر کاربرد نمی کنید هم با پزشک مشورت کنید. داخل ادامه بخوانید: علائم دیابت در زنان؛ خطرات و اسلوب های درمان آن
بسیاری از افراد می توانند با رعایت رژیم غذایی صحیح و ورزش، دیابت نوع دوم را کنترل کنند. بیماران مشغول به دیابت، فقط نباید به استفاده داروهای مختلف اکتفا کنند. لازم است، با پاسداری رژیم غذایی صحیح و ورزش، خود را در جاده سلامتی قرار دهند. با این حال در فدایی موارد استعمال از داروها نیز لازم است. بدین سبب در ادامه به بررسی متفورمین، یکی از پرکاربردترین داروهای کنترل قند خون می پردازیم. موارد مصرف متفورمین
همان نعوظ که گفته شد، برای کنترل دیابت باید علاوه به خشکی امدن کاربرد استوار از یکرژیم غذایی سالم انقیاد کرد و بازی را بی آرامی تو پروگرام روزانه صبر داد. اندازه کاربرد قرص باید با حجم غذا و میزان ورزش کردن فرد هماهنگ باشد. در صورت ایجاد دگرگونی داخل رژیم غذایی یا دستور کار ورزشی غصه لازم است تا سطح قند خون را پیمانه بگیرید و از متعادل بودن آن مطمئن شوید.
متفورمین بخاطر کسانی که مبتلا به دیابت نوع یک یا وابسته بوسیله انسولین هستند، مفید نخواهد بود، زیرا لوزالمعده آنها توانایی ترشح انسولین ندارد. سطح قند خون این دسته از بیماران با اماله انسولین کنترل می شود. متفورمین را باید فقط با تجویز پزشک فروش. این دارو در قالب های زیر ارائه می شود: ثابت قدم با دوز سازش شده (Modified-release dosage)؛ یعنی به محض مصرف، دارو روی بدن اثر نمی کند و بخاطر تأثیرگذاری بخشی زمان لازم است. قرص؛ محلول. نکاتی که قبل از مصرف متفورمین باید بوسیله آنها توجه کنید
بخاطر استعمال هر دارو و قرصی باید ابتدا مزایا و معایب آن را مطالعه کنید. تصمیم گیری بخاطر استفاده یک معتمد یا دارو از سوی شما و پزشک معالج تان انجام می شود. داخل استفاده قرص متفورمین غم باید نکات پایین تر را در دیدن بگیرید: درک ها
برای کاربرد متفورمین باید پزشک را درون جریان حساسیت به این دارو یا متین های دیگر بگذارید. علاوه پیاده شدن اینکه درباره حساسیت های دارویی خود با پزشک صحبت می کنید، باید بوسیله او درباره درک های غذایی، آلرژی به مواد نگهدارنده، شیمیایی و حیوانات هم تشریح بدهید. اگر داروهای بدون نسخه استفاده می کنید غم حتما دستورالعمل و بروشور همراه با آن را بخوانید. اطفال
مطالعات مختلف تا کنون، نشانی از مضرات مصرف متفورمین بخاطر افراد بین ۱۰ تا ۱۶ سال ارائه نکرده اند؛ با این حال، شواهد و تحقیقاتی برای مؤثر و ایمن بودن مصرف این متین برای کودکان هم وجود ندارد. یعنی باید در فتوا این دوا بخاطر کودکان و نوجوانان احتیاط به نفقه عدالت. افراد سالخورده
هر چند تحقیقاتی تمامیت درباره اثرات مصرف ثابت قدم متفورمین پهلو افراد مسن انجام نشده است، ولی ظاهرا مشکلات شاگرد از کهولت سن روی مصرف این دارو اثری ندارند. البته باید مداقه شود که کلیه افراد درون سنین بالا، حساس نم و ضعیف برنده از دیگران است و بوسیله همین خاطر باید با مداقه بیشتری داروهای مختلف از عموم متفورمین را استفاده کنند. کاربرد این محکم برای افراد با متجاوز از ۸۰ سال سنِ مشغول به مشکلات کلیوی، توصیه نمی شود. شیردهی
هیچگاه استفهام و پژوهشی درباره آثار منفی استفاده متفورمین بر بچه نسوان شیرده انجام نشده است. ولی به نعوظ کلی، بخاطر مصرف هر دارویی از جمله این مستحکم باید مزایا و معایب را بررسی کنید و نهایتا تصمیم بگیرید. عوارض متفورمین
مصرف هر دارویی با گمان ماجرا تعدادی عوارض جانبی همراه است. هر چند که امکان بروز تمام عوارض محتمل وجود ندارد اما درصورتی که چنین چیزهایی در خود مشاهده کردید، باید با پزشک صحبت کنید. عوارض رایج نم ناراحتی درون ناحیه شکم و معده؛ سرفه و گرفتگی صدا؛ اسهال؛ تنفس نوک تیز و سطحی؛ تب یا لرز؛ مرض عمومی؛ درد درون طرفین و پایین کمر؛ درد و فشردگی ماهیچه ها؛ درد و اشکال در بول کردن؛ رویا آلودگی. مالیات با مسری و رواج کمتر اضطراب؛ تاری دید؛ تپش سینه؛ شیره یا شهد زدن به سرد؛ اغما؛ گیجی؛ سردی و رنگ پریدگی پوست؛ افسردگی؛ سختی و تنگی نفس؛ سرگیجه؛ خیز و ضربان دل تند، تند و پرتپش؛ احساس گرما؛ سردرد؛ تکثیر اشتها؛ افزایش تعریق؛ حالت تهوع؛ عصبی شدن؛ کابوس؛ قرمز شدن صورت، گردن، بازوها و گاهی کشور فوقانی سینه؛ تشنج؛ لرزش؛ تنگی نفس؛ لکنت زبان؛ خستگی و ضعف غیرعادی؛ درد قفسه سینه. عوارض نادر تغییراتی داخل رفتار مثل زمان مستی؛ ناتوانی در تمرکز کردن؛ خواب آلودگی؛ فقدان یا کاهش قدرت و قوای بدن؛ بی قراری داخل طی خواب؛ خواب آلودگی غیرعادی.
بعضی از عوارض جانبی مصرف متفورمین بوسیله مرور زمان و با قاعده کردن بدن به روانی تداوی از بین خواهند رفت. البته پزشکان معمولا راهکارهایی برای مقابله با این مالیات مطرح می کنند. ولی اگر عوارض مافوق بخاطر مدت طولانی ادامه روبرو کنند یا برای شما آزاردهنده باشند، حتما باید آن ها را رفع کنید و برای مراقبت های قطعی تر به پزشک رجوع کنید. علائم رایج ترش کردن و اسیدی شدن معده؛ آروغ زدن؛ نفخ؛ تجمع گاز زیادی در روده و معده؛ احساس سیری؛ سوزش معده؛ هضم نشدن غذا؛ بی اشتهایی؛ عاطفه طعم آهن تو دهان؛ خروج گاز از بدن؛ معده درد؛ ناراحتی و درد داخل معده؛ استفراغ؛ کاهش پیمانه. علائم با مسری و عرف اندک غیرعادی شدن مدفوع؛ بدمزه و غیرعادی شدن طعم ها در دهان؛ دگرگونی در چشایی؛ دشواری تو حرکت کردن؛ تغییر فام ناخن انگشتان دست و پا؛ علائمی قرین آنفلونزا؛ درد مفاصل؛ احساس طعمی مانند آهن در دهان؛ آزردگی و قزل شدن پوست؛ آبریزش بینی؛ عطسه؛ کیپ شدن بینی؛ بیم و باد ماهیچه ها. تداخل دارویی متفورمین
چندی داروها با اندوه تداخل دارند و نباید به طور هم زمان مصرف شوند. ولی فداکار دیگر از داروها را می توان علی رغم داشتن تداخل با تحول داخل دوز مصرفی، هم زمان با حزن استعمال کرد. احتمال حیات تداخل دارویی میان موارد زیر با مستحکم متفورمین بود دارد. بنابراین، اگر یکی از این داروها را مصرف می کنید، حتما به پزشک تان اطلاع دهید. پزشک هم خواه در مصرف داروهایتان تبدیل خلق کردن می درنگ یا درمان با متفورمین را کنار خواهد گذاشت: استریزوئیک اسید (Acetrizoic Acid)؛ دیاتریزوات (Diatrizoate)؛ روغن اتیودایزد (Ethiodized Oil)؛ لوبنزامیک اسید (Iobenzamic Acid)؛ لوبیتریدول (Iobitridol)؛ ایوکارمیک اسید (Iocarmic Acid)؛ ایوستامیک اسید (Iocetamic Acid)؛ ایوداماید (Iodamide)؛ ایدوپاماید (Iodipamide)؛ ایدوزانول (Iodixanol)؛ ایدوهیپوریک اسید (Iodohippuric Acid)؛ لودوپیراکت (Iodopyracet)؛ ایدوزامیک اسید (Iodoxamic Acid)؛ ایگلیسیک اسید (Ioglicic Acid)؛ ایگلیکامیک اسید (Ioglycamic Acid)؛ ایهکسول (Iohexol)؛ ایومپرول (Iomeprol)؛ ایوپانوئیک اسید (Iopanoic Acid)؛ ایوپنتول (Iopentol)؛ ایوفندیلات (Iophendylate)؛ ایوپرومید (Iopromide)؛ ایپرونیک اسید (Iopronic Acid)؛ ایزوریک اسید (Ioseric Acid)؛ ایوسیمید (Iosimide)؛ ایوتاسول (Iotasul)؛ ایوتالامات (Iothalamate)؛ ایوترولان (Iotrolan)؛ ایوتروکسیک اسید (Iotroxic Acid)؛ ایوکاگلات (Ioxaglate)؛ ایوکسی تالامیک اسید (Ioxitalamic Acid)؛ ایپودات (Ipodate)؛ متریزامید (Metrizamide)؛ متریزوئیک اسید (Metrizoic Acid)؛ تیروپانوئات سدیم (Tyropanoate Sodium).
مصرف متفورمین با موارد مافوق غم توصیه نمی شود. درصورتی که مصرف متفورمین با یکی از محکم های زیر به طور غم زمان لازم باشد، پزشک تو دوز و بسامد کاربرد یکی از محکم ها یا هر دو تغییراتی ایجاد می نرم: آسپرین (Aspirin)؛ بالوفلوکسسین (Balofloxacin)؛ بسی فلوکسسین (Besifloxacin)؛ بوپروپیون (Bupropion)؛ سیپروفلوکسسین (Ciprofloxacin)؛ داسابوویر (Dasabuvir)؛ دافوتیلید (Dofetilide)؛ دولوتگراویر (Dolutegravir)؛ انوکساسین (Enoxacin)؛ فلوروکساسین (Fleroxacin)؛ فلوماکین (Flumequine)؛ گتیفلوکساسین (Gatifloxacin)؛ جمیفلوکساسین (Gemifloxacin)؛ ایورسول (Ioversol)؛ لانروئوتید (Lanreotide)؛ لووفلوکساسین (Levofloxacin)؛ لومفلوکساسین (Lomefloxacin)؛ موکسی فلوکساسین (Moxifloxacin)؛ نادی فلوکساسین (Nadifloxacin)؛ نورفلوکساسین (Norfloxacin)؛ اوکتروتید (Octreotide)؛ اوفلوکسسین (Ofloxacin)؛ اومبی تسویر(Ombitasvir)؛ پارتی اپرویر (Paritaprevir)؛ پازیروتوئید (Pasireotide)؛ پازوفلوکسسین (Pazufloxacin)؛ پفلوکسسین (Pefloxacin)؛ پیوگلیتازون (Pioglitazone)؛ پرولیفلوکسسین (Prulifloxacin)؛ ریتوناویر (Ritonavir)؛ روفلوکسسین (Rufloxacin)؛ سیتاگلیپتین (Sitagliptin)؛ اسپارفلوکسسین (Sparfloxacin)؛ تافنوکین (Tafenoquine)؛ تیوکتیک اسید (Thioctic Acid)؛ توسفلوکسسین (Tosufloxacin)؛ وندتانیب (Vandetanib).
کاربرد از سفت متفورمین، هم زمان با هر یک از داروهای زیر، امکان سانحه عوارض جانبی متنوع را افزایش می دهد. اما گاهی اوقات احتیاج است که دو دارو بوسیله طور هم زمان کاربرد شوند. درون چنین مواردی، پزشک درون معیار دوز یا تناوب مصرفی برای مصرف درون روز تغییراتی ابداع خواهد کرد. آسبوتولل (Acebutolol) آتنولل (Atenolol) بتاکسولل (Betaxolol) بیزوپرولل (Bisoprolol) بیترملون (Bitter Melon) کارتئولل (Carteolol) کارودیلول (Carvedilol) سلی پرولل (Celiprolol) اسمولل (Esmolol) فنوگریک (Fenugreek) فورازیلدون (Furazolidone) گلوکومانان (Glucomannan) گوارگام (Guar Gum) ایپرونیازید (Iproniazid) ایزوکاربوکسازید (Isocarboxazid) لبتالل (Labetalol) لووبونولل (Levobunolol) لینزولید (Linezolid) متلین بلو (Methylene Blue) متی پرونالل (Metipranolol) متی پرولل (Metoprolol) موکلوبومید (Moclobemide) نادولل (Nadolol) نبی ولل (Nebivolol) نیالامید (Nialamide) اوکس پرنولل (Oxprenolol) پاتیرومر (Patiromer) پن بوتلل (Penbutolol) فنل ترک (Phenelzine) پینودلل (Pindolol) پرکتولل (Practolol) پروکاربازین (Procarbazine) پروپرانولل (Propranolol) سیلیوم (Psyllium) رانولازین (Ranolazine) راساگیلین (Rasagiline) ریفامپین (Rifampin) سافینامید (Safinamide) سلگیلین (Selegiline) سوتالل (Sotalol) تیمولل (Timolol) ترنیل سیپرومین (Tranylcypromine) وراپامیل (Verapamil) تداخلات دارویی دیگر
بعضی از داروها را نباید هم زمان با مصرف غذا یا در حوالی زمانه غذا خوردن، استفاده کرد. علت این است که میان این داروها و بعضی از مواد غذایی، تداخل به حیات می آید. مصرف تنباکو و الکل هم با فدایی داروها تداخل ایجاد می نرم. مشکلات پزشکی اثرگذار پهلو متفورمین
وجود مشکلات پزشکی دیگر داخل بدن می تواند روی اثرگذاری متفورمین تغییراتی ایجاد کند. پس در قیافه وجود هر متد مشکل پزشکی دیگر قبل از مصرف این دارو با پزشک صحبت کنید. به ویژه: استعمال بیش از پیمانه الکل؛ اندک کاری تومور علو کلیوی؛ کم کاری غده هیپوفیز؛ سوءتغذیه؛ انقراض جسمانی؛ هر شرایط و مشکلی که منجر به کاهش فشار خون شود. افراد دچار این دشوار در هنگام کاربرد متفورمین بیشتر از سایرین تو معرض افت قند خون راحتی می گیرند؛ کم خونین (سطح پایین سلول های خونی)؛ سقوط ویتامین b12 (داخل رخساره ابتلا به این بغرنج باید داخل مصرف متفورمین دقت کنید، مربوط به امکان پذیر است وضعیت جسمی وخیم تر شود) ؛ نارسایی قلبی احتقانی موکد یا نوسانی؛ دی هیدراته شدن یاکم آبی بدن؛ حمله قلبی شدید؛ هیپوکسمیا(کاهش نمونه اکسیژن درون خون)؛ بیماری های کلیوی؛ بیماری های کبدی؛ سپتیسمی (مسمومیت خون)؛ خاربن (کمبود فشار خون، گردش خون ضعیف)، در این وضعیت، شاق نادری بوسیله شهرت اسیدوز لاکتیک (تولید متجاوز از حد اسید لاکتیک) امکان حادثه دارد؛ کتواسیدوز دیابتی؛ بیماری های کلیوی شدید؛ اسیدوز متابولیک(وجود اسید اضافی درون خون)؛ دیابت سنخ یک (بیماران مبتلا نباید متفورمین مصرف کنند)؛ تب؛ عفونت؛ جراحی؛ تروما؛ این وضعیت می تواند جهت مشکلات موقتی قند خون شود که پزشک با انسولین آنها را رفع خواهد کرد. ضابطه صحیح مصرف داروی متفورمین
به همراه متفورمین معمولا بروشور و دستورالعملی نمایش می شود که بهتر است قبل از کاربرد حتما آن را بخوانید و هر پرسشی دارید با پزشک مطرح کنید. برای اثرگذاری هر چه بیشتر دارو باید حتما از دستوری که پزشک بخاطر استفاده تجویز می کند، به دقت پیروی کنید. لازم است تا معلول دوا روی بدن خود را کنترل کنید. ورزش کردن و پیمانه گیری قند خون و ادرار هم در زمان مصرف دارو، کار کننده و لازم است.
قائم متفورمین را باید با خوردنی مصرف کنید تا عوارض جانبی آن در هفته های نخست درون معده و روده روشن نشود. این مستقر را با یک لیوان آب ببلعید. از معرفت کردن، جویدن و قطعه قطعه کردن آن خودداری کنید. متفورمین قرصی است که به مرور در بدن جذب می شود و بلافاصله بعد از کاربرد روی عمه ای اختصاص از بدن اثر نمی گذارد. بعد از جذب این قرص، بخشی از آن مسبوق گاز می شود. چنین چیزی طبیعی است و جای نگرانی نیست.
اگر به جای مستقر از استاندارد مایع و محلول متفورمین استفاده می کنید، باید از ملاقه و فنجان مدرج خواه سرنگ برای کمیت گیری دوز دوا دستیار بگیرید. قاشق عادی به نعوظ باریک بین دوز مصرفی را اندازه گیری نمی بطی ء. یادتان باشد، برندهای متنوع این دوا تو بازار وجود دارد و بهتر است فقط برندی را بخرید که پزشک تان معرفی کرده است.
داخل طی یک تا دو هفته بعد از مصرف، کنترل گلوکز در خون بهتر انجام خواهد شد، اما الحاق به کنترل و تعادل طولانی دو تا سه گانه هفته زمان می برد. هر پرسشی دراین باره دارید، با پزشک خویشتن مطرح کنید. قاعده صحیح مصرف حل متفورمین
ضابطه مصرف متفورمین برای مواردی که این دارو به شکل محلول استفاده می شود، به صورت زیر است: بزرگسالان درصورتی که فقط داروی متفورمین مصرف می شود، برای مطلع باید پنج میلی لیتر از محلول تو دو نصیب و قسمت درون روز مصرف یا ۸.۵ میلی لیتر از آن یک نصیب و قسمت درون روز و همراه با خوردنی خورده شود. شاید برای کنترل طولانی قند خون نیاز به افزایش دوز مصرفی باشد که در این صورت پزشک، تغییراتی درون این نمونه ابداع خواهد کرد. ولی به طور کلی، دوز مصرفی معمولا بیشتر از ۲۵.۵ میلی لیتر تو روز نخواهد شد. اگر متفورمین با سولفونیل اوره استعمال شود، پزشک درباره میزان استعمال هر کدام از این دوا دید خواهد داد. اگر متفورمین با انسولین مصرف شود تیمار تو آغاز دوز آن پنج میلی لیتر درون روز همراه با خوردنی خواهد وجود. داخل صورت نیاز، برای پیوستن به کنترل تمام قند خون، پزشک میزان دوا را اضافه خواهد داد اما این نما از ۲۵ میلی لیتر تو روز بیشتر نخواهد شد. نوجوانان نوجوانان ۱۰ تا ۱۶ ساله تو مقدمه کاربرد باید پنج میلی لیتر از این دارو را به مدت دو بار داخل روز با غذا استعمال کنند. برای این قسمت قسمت کردن سنی حزن افزایش دوا تا نهایتا ۲۰ میلی لیتر داخل روز برای چسبیدگی به کنترل طولانی قند خون تجویز می شود. برای کودکان والا دهات سال، تجویز دوز برای هر بیمار از سوی پزشک انجام می شود. روال مصرف قرص متفورمین
شیوه مصرف متفورمین برای مواردی که دارو در قالب قرص عادی است: بزرگسالان اگر متفورمین به تنهایی استفاده شود، دوز از ۵۰۰ میلی گرم مبدا خواهد شد. مصرف این نرخ باید در دو نوبت بامداد و شب همراه با وعده های غذایی باشد. درصورتی که به جای دو بار، یک وهله این قرص زده شود، دوز مصرفی به ۸۵۰ میلی گرم همراه با صبحانه خواهد رسید. ممکن است بخاطر رسیدن به کنترل کامل قند خون، پزشک میزان مصرف را به ۵۰۰ تا ۸۵۰ میلی گرم و دو تا سه گانه وعده داخل روز همراه با وعده های غذایی اضافه بدهد. درون هر حال، دوز مصرفی از ۲۵۵۰ میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. چنانچه متفورمین با سولفونیل اوره استفاده شود، پزشک درباره معیار استفاده هر کدام از این داروها نظر خواهد عدالت. اگر متفورمین با انسولین کاربرد شود، بیمار باید داخل آغاز و روزمره ۵۰۰ میلی گرم از این دارو را کاربرد بطی ء. در صورت احتیاج برای فرود امدن به کنترل کامل قند خون، پزشک هر هفته ۵۰۰ میلی گرم بوسیله این مقدار اضافه خواهد کرد. به نعوظ کلی، دوز مصرفی در این حالت از دوهزار و پانصد میلی گرم داخل روز بیشتر نخواهد شد. بخاطر کودکان ۱۰ تا ۱۶ ساله، در ابتدای مصرف، ۵۰۰ میلی گرم از این دارو بخاطر دو وهله استفاده داخل روز در دو جنین ناهار و شام تجویز می شود. امکان دارد بخاطر رسیدن بوسیله کنترل کامل قند خون، دوز مصرفی تکثیر معین کند اما این رقم از ۲۰۰۰ میلی گرم درون روز بیشتر نخواهد وجود. بخاطر کودکان مافوق روستا سال، دیپلم دوز بخاطر هر بیمار از سوی پزشک انجام می شود. عادت مصرف متفورمین برای درمان دیابت نوع دوم
شیوه مصرف برای مواردی که دارو بوسیله لباس قرص غذا مصرف می شود و سریعا پس ازآن از استعمال جذب نمی شود: بزرگسالان در شروع استفاده متفورمین (با نام تجاری فرتامت:Fortamet) به انزوا و بدون مصرف داروهای دیگر: بوسیله نرخ هزاره میلی گرم و یک مرحله در روز با شام مصرف می شود. در صورت نیاز، پزشک دوز مصرفی را تا پیوستن به کنترل طولانی قند خون، افزایش می دهد. اما به طور کلی، دوز از ۲۵۰۰ میلی گرم در روز بیشتر نخواهد شد. استعمال متفورمین(با اشتهار تجاری گلوکوفاژ: Glucophage):بوسیله تنهایی و بدون استفاده داروهای دیگر غم با دوز مصرفی ۵۰۰ میلی گرم در روز با شام فتوا می شود. شاید بعدا، پزشک میزان دوز مصرفی را افزایش دهد تا قند خون به نعوظ تمام کنترل شود. البته، بوسیله طور کلی دوز تجویزی از دوهزار میلی گرم در روز بیشتر نمی شود. کاربرد متفورمین (با شهرت تجاری گلومتاز: Glumetza): به تنهایی و بدون مصرف داروهای دیگر هم با دوز مصرفی ۵۰۰ میلی گرم درون روز با شام تجویز می شود. شاید بعدا، پزشک مقیاس دوز مصرفی را افزایش دهد تا قند خون بوسیله طور طولانی کنترل شود. البته، بوسیله طور طاسی دوز تجویزی از دوهزار میلی گرم در روز بیشتر نمی شود. اگر متفورمین همراه با داروهای ضددیابت مانند سولفونیل اوره مصرف شود: پزشک بوسیله دقت دوز هر دارو را فتوا خواهد کرد و باید از دستورات او انقیاد کنید. اگر متفورمین با انسولین استفاده شود: دوز تجویزی با ۵۰۰ میلی گرم در روز شروع می شود. پس ازآن تو صورت نیاز، پزشک دوز را هر هفته ۵۰۰ گرم اضافه خیس خواهد کرد تا کنترل طولانی قند خون میسر شود. در کل، دوز مصرفی از ۲۵۰۰ میلی گرم تو روز بیشتر نخواهد شد. کودکان
دوز مصرفی این دارو برای کودکان از لفظ پزشک معالج تعیین می شود. دوز و مقدار استفاده متفورمین
دوزی که برای مصرف این دارو تجویز می شود، برای هر ناخوش با دیگری متفاوت است. از دستورالعمل پزشک خواه بروشور برای استفاده انقیاد کنید. در ادامه، به دوز و مقدار متوسط دارو بخاطر استفاده پرداخته شده است. شاید پزشک با توجه به وضعیت تان، مقداری متفاوت را در رویت خمود باشد.
مقدار دارویی که مصرف می کنید، بوسیله تراکم و قدرت آن بستگی دارد. تعداد دفعات، فواصل و مدت استعمال دوا هم وابسته بوسیله مشکلی است که به خاطر آن، متفورمین استفاده می کنید. فراموش کردن استعمال دوا
اگر یادتان رفت دارو را استفاده کنید، بوسیله محض یادآوری حتما آن را مصرف کنید. اما اگر قرار است دو بار در طول روز دارو را استفاده کنید و زمانی نخوردن دارو را به یاد آوردید که دیگر باید اقبال بعد اینده را مصرف کنید، فقط دوز لازم برای شانس اینده را بخورید. از دو طبق کردن دوز دوا هم خودداری کنید. نکات لازم و موارد احتیاط برای استفاده متفورمین
پزشک معالج باید تو ملاقات های منظمی که با او دارید، روند بهبودتان را به ویژه در هفته های مقدمه بررسی کند. آزمایش بول و خون می توانند اثرات ناخواسته و نامطلوب این دارو را بر بدن نشان بدهند. حدس دارد میان این دارو و رنگی که برای عکس برداری با اشعه ایکس یا سی تی اسکن (CT scan) استفاده می شود، قدری تداخل بود داشته باشد و روی یکدیگر اثر بگذارند.
قبل از ادا تعدادی از آزمایش ها یا معاینات پزشکی باید مصرف متفورمین را راکد کنید تا نتیجه آزمایش هایتان تحت تأثیر قرار نگیرد. برای مثال، کاربرد این دوا می تواند جهت کاهش ادرار نسبت به مواقع معمولی شود. ۴۸ روزگار سپس از انجام آزمایش ها و معاینات، در صورتی که عملکرد کلیه ها به حالت معمولی بازگشته باشد، مشکلی برای از سرگرفتن کاربرد متفورمین وجود نخواهد داشت. اگر می خواهید آزمایش، جراحی یا معاینه ای پزشکی برای قسمتی دیگر از بدن اجرا بدهید، باید پزشک یا دندانپزشک از مصرف این دوا از لفظ شما مقدمه باشند.
حتما به نکاتی که تیم پزشکی درباره موضوعات زیر مطرح می کنند، نهایت توجه و دقت را به کار بگیرید: استفاده الکل می تواند میزان قند خون را به روش قابل هشیاری ای کاهش دهد. پس چنانچه قرار است متفورمین بی آرامی مصرف کنید حتما باید درباره استعمال از الکل با پزشکتان صحبتی داشته باشید. هنگام کاربرد از معتمد متفورمین خواه لباس های دیگر آن مثلا به صورت محلول، هرگز بدون کیاست و رخصت پزشک از داروهای دیگر کاربرد نکنید. به ویژه داروهایی که بدون نسخه تحویز می شوند مانند آسپرین خواه داروهای کنترل اشتها، آسم، سرماخوردگی، عطسه، تب یونجه یا مشکلاتی داخل سینوس ها. اعضای دیگر قوم هم باید از عوارض جانبی استفاده دارو شناسایی داشته باشند تا تو صورت نیاز، به فرد کمک و بوسیله او رسیدگی کنند. بیماران مبتلا به انواع دیابت اندوه باید درباره تغییرات دوز مصرف دارو بنا به تغییرات در سبک عمر گیرایی مثلا تغییر در رژیم و بازی با پزشک گفتگو کنند و نکاتی را آموزش ببینند. لازم است تا درباره ابستنی و نحو های پیش گیری از آن بی آرامی با پزشک صحبت شود در مدت درون این موارد، خطراتی بیماران مشغول به دیابت را تهدید می کنند. درون سیر تکاملی تیمار قدیم نسخه داروهای خویشتن و سوابق و مدارک پزشکی تان را بوسیله همراه داشته باشید. برای موقعیت های اورژانسی خود را آماده کنید و با در نظر داشتن نفاق های زمانی تو سفر، روزگار استعمال کود های غذایی و دوا را تنظیم کنید. بهتر است، جنین های غذایی را داخل سفر، نزدیک به زمانی تمایل کنید که تو خانه بودید. برای موقعیت های اورژانسی غم تدابیری در رویت داشته باشید. بهتر است، دستبند خصوصی بوسیله بیماران دیابتی که حاوی اطلاعات مربوط به شرایط تان است به مشت داشته باشید یا کارت بیماری دیابت و اطلاعات آن را تو جیب یا کیفتان صبر بدهید. در این اطلاعات باید درباره داروهایی که مصرف می کنید و مصیبت تان توضیحاتی عرضه کنید.
داخل بعضی شرایط خاص، مصرف زیاد از پیمانه متفورمین باعث وقوع اسیدوز لاکتیک می شود. علائم این مصیبت شدید هستند و کندرو تجلی مشخص می کنند. این علائم معمولا زمانی ظاهر می شوند که مشکلات صلح و صفا غیرمرتبط با متفورمین در بدن بوسیله وجود می آید. مثلا حملات قلبی یا نارسایی های کلیوی از عموم این مشکلات هستند.
از آماج های اسیدوز لاکتیک می توان به درد و ناراحتی در کشور شکم و معده، کاهش اشتها، اسهال، تنفس سطحی و سریع، احساس ناخوشی عمومی، درد شدید در ماهیچه ها خواه انقباض عضلانی، بی خوابی غیرعادی، خستگی یا انقراض رمز کرد. چنانچه مقصد های اسیدوز لاکتیک در شما بوسیله بود آمد، باید سریعا به مرکز فوریت های پزشکی مراجعه کنید.
صرف متفورمین بوسیله خاص همراه با استعمال بعضی از انواع داروها می تواند جهت بروز هیپوگلیسمی (کاستی قند خون) شود. افت قند خون باید قبل از بیهوشی و از حال رفتن رفع شود. سقوط قند خون تو هر کس به شکلی نمود پیدا می نرم. بهتر است، علائم این افت را در خود بشناسید و از پزشک برای رفع آنها معاون و چاره بگیرید.
بالا رفتن قند خون(هایپرگلیسمی) هم زمانی رخساره می دهد که داروهای خود را به موقع نخورید یا اقبال کاربرد آن را تو روز مراعات نکنید. پرخوری، احترام گذاردن نکردن رژیم غذایی مناسب، تب و عفونت یا ورزش نکردن به اندازه پاینده و کافی باعث بروز این مشکل می شود. اضافه قند خون مشکلی جدی است و باید سریعا پیگیری شود. برای درمان هایپرگلیسومی باید علائم خود را بشناسید و درباره آنها با پزشک مصاحبت کنید. طریق حراست متفورمین
متفورمین را تو دمای اتاق و داخل ظرفی دربسته مراقبت کنید. این دارو نباید در معرض گرما، رطوبت، پرتو مستقیم خورشید یا داخل فریزر صبر بگیرد. متفورمین را دور از دسترس کودکان نگه دارید. درباره شیوه نگهداری قرصی که دیگر کاربرد نمی کنید هم با پزشک مشورت کنید. داخل ادامه بخوانید: علائم دیابت در زنان؛ خطرات و اسلوب های درمان آن
- ۹۸/۰۲/۲۶